Barış Akarsu'nun '' Bulutların Üstünde Düşmeden Koşmam Gerek '' Albümü

1. Ben
2. Gözlerin (Yalancı Yarim)
3. Ölüm (Kayboldum)
4. Rapatma (Vira Vira)
5. Vazgeçme
6. Vurdum En Dibe Kadar
7. Yalan Dünya
8. Yaz Demedim
9. Yazdan Kalma
10. Yeter Be
11. Zümrütü Anka


1. BEN

Hep birşeyler içinde
Kaybolduk sessizce
Tükendi umutlar
Yasanmadan gizlice

Bir zehir sardı bedenimi
Öldürmüyen süründüren
Razıyım artık yeter
Ne olur kurtar benı

Kayboldum tenımden
Ne gelirki elimden
Fırlattım tum yalanları
Cırılcıplak kaldım birden

2. GÖZLERİN (yalancı yarim)

Aaa
Gözlerin boşluğa dalıp gider
Sahipsiz bakışların benim olsun isterim
Sırların acıdan ağlar örer
Kendi kayboluşların sende dursun isterim

Ağladım senin için ilk defa
Elimde parçalanmış bir hayat var aslında;aaaaaa
Hapsoldum söylediğim yalanlara
Çıkışlar hep kapanmış ruhum dar sokaklarda;aaaa

Sırların acıdan ağlar ören
Kendi kayboluşların sende dursun isterim
Ağladım senin için ilk defa
Elimde parçalanmış bir hayat var aslında
Hapsoldum söylediğim yalanlara
Çıkışlar hep kapanmış ruhum dar sokaklarda



3. ÖLÜM

Dokun bana çırılçıplak
Hisset beni korkusuzca
Bırak aksın zaman
Teslim oldum ben sana

Yara oldum
Kanar oldum
Senin içinde akar oldum
Kayboldum
Kendimi arar oldum
Senin içinde yakar oldum
Ölüm oldum
Öldürür oldum
Senin içinde ölür oldum
Zaman oldum
Akar oldum
Senin içinde durur oldum.



4. RAPATMA (vira vira)

İndi yaylaya indi
Bayburt''un dereleri
Kız nerede büyüttün
O koca memeleri

Ziganadan aşağı
Arabam durakladi
Habu sevdalı gönlüm
Maçkada konakladi

Zigananın başina
Bulutum duman duman
Seni urumun gızı
Yokmudur sende iman

Gel gidelum gidelum
Trabzon maçkasina
Korkarım men seni gız
Verirler başkasına

Gece geldim gapina
Sen uyurdun uyurdun
Açmadin gapilari
Beni bekletiyidun

Yayladan gelir atlar
Yol kenarina otlar
Yatma yüzün üstüne
Gız memelerin batlar

Lambalari yakayi
Küpeleri takayi
Çıkti camin önüne
Bağa cilve yapayi

Garadenizun suyu
Ne karadır garadır
Dökmüş saçlari yana
Bir taraftan taratur

Güneş gelip vuruyi
Boyalı konaklara
Aldurayim dişumi
Elmali yanaklara

Kırani aşiyusun
Odun mi taşiyusun
Piremi yedi seni
Memeni gaşiyusun

Gitme dere yukari
Yırtar seni çalilar
O gürgen boylarini
Görür deliganlılar

Usul usul basta gel
Tahtalar oynamasun
Evin başından dolaş
Cadi anan duymasun.



5. VAZGEÇME

İşte her şey bitti
Kapılar kilitlendi
Asla açılmayabilir unutma

Belki rüyam bitti
Uyanmak senin elinde
İstiyorsan devam etsene

Ama vazgeçme
Sevmekten vazgeçme
İstemekten
Umutları sönmez insanın

Ama vazgeçme
Gülmekten vazgeçme
Direnmekten
Anlamsız gelse de hayatın.



6. VURDUM EN DİBE KADAR

Büyülü gölgelerden
Ruhuma akan zehir
Kandırır Gözlerimi
Sahte bir dünya Verir

Ateşlerle uyandım
Yangın her yeri sarar
Gördüğüm acılarla
Vurdum en dibe kadar

Her yerde ölüm tutar saatler
Kan kusmuş yaralanmış şehirler
Alışılan zamanla dokunmayan
Sıradan parçalanmış resimler

Topladım avucumda kaderim
Bir demet gülde arsız dikenim
En yüksek dağların tepesinden
Boşluğa savrulurda giderim



7. YALAN DÜNYA

Bugün içimde bir şey var
Bulanık sularda boğuluyorum
Bugün içimde boşluk var
Boş şişelerde kayboluyorum

Yalan dünya dönüyor
Zaman akıp gidiyor
Sende kendini kurtar

Bu gün içimde bir şey var
Karanlık sularda boğuluyorum
Bugün içimde boşluk var
Boş sokaklarda kayboldum

Yalan dünya dönüyor
Zaman akıp gidiyor
Sende kendini kurtar.



8. YAZ DEMEDİM

yeter bu defa bu iş bitiyor
bana ettiklerin ağır geliyor
yetti bu sefer bu iş bitiyor
aşk dediğin tuzak canımı yakıyor
sevmek nedir hiç bilmedin
sevenede kıymet vermedin
aşkı bize reva görmedin
sensin benim felaketim
oooooooooooooooooooooooo
yaz demedim kış demedim
sen istedin ben geldim
nedir busenden çektiğim
böyle ihanet görmedim




9. YAZDAN KALMA

Buz tutmuş saate bakmak
Anıları söndürmez ki
Bu yollarda yürümek zor
Sanki sonu yokmuş gibi

Sözler gümüş prangalarım
Yağmur ılık göz yaşlarım
Karanlık çökünce şehre
Birden durur yalnızlığım

Kapalı kapılar ardından
Bir mavi ışık sızar
Göremezsin yüreğini
Bu o dersin kalbin kanar

Yazdan kalma rakımsı
Bir tat bıraktı bende
Mezesi paraymış meğer
Yaşadı bu leş şehirde.



10. YETER BE

Kurulmuş saat gibi
Çalışıyor bu dünya
Kimler geldi kimler geçti
Hala aynı rüya

Yalan olmuş sözler yalan
Bu düzeni bozuk dünya yalan
Kelle koltuk altında
Gidiyoruz bu yoldan

Bırakın yeter be
Hergün aynı şeyler
Bu düzeni kim kurmuşsa
Gün gelir elbet biter.


11. ZÜMRÜTÜ ANKA

Evvel zaman değildi
Kalbura döndü dünya
Arpa boyu yol gittim
Geriye dönemem ki

Mutsuzum umutsuzum
Geceler uykusuzum
Acillerde doktorsuz
Sokaklarda yalnızım

Zümrüt-ü anka bir kara karga
Çağırma gelmez kendisi darda.